Η νέα ποιητική συλλογή του Βάλτερ Πούχνερ, έχει ως υπότιτλο «…εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως…» από τη νεκρώσιμη ακολουθία, κι αυτό γιατί τα ποιήματά της αναφέρονται στην μυστική, αδιάρρηκτη σχέση νεκρών και ζωντανών, έρωτα και φύσης. Η χλόη, ως κλίνη των ερωτευμένων, είναι ο κοινός τόπος όπου συναντώνται το χώμα των τεθνεώτων και η ανοιξιάτικη βλάστηση που γιορτάζει τη ζωή· οι νεκροί συμμετέχουν σε αυτό το πανηγύρι της ζωής που θεμελιώνει το μέλλον, και διατηρούν πάντα στον κύκλο του γίγνεσθαι την οργανική τους θέση.