Και καθώς το οπισθόφυλλο φτιάχνω το πρώτο μου ποίημα στα χέρια μου πήρα να δω τι μ’ έκανε να αρχίσω να γράφω. Άλλα ποίημα δεν ήταν στημένο καλά με ευφάνταστες λέξεις, καταλήξεις ωραίες και βαθύτερο νόημα. Ξύπνησε όμως μυρωδιές αγαπημένες, γεύσεις γλυκές, φιλίες παιδικές, σκανταλιές, λύπες, χαρές μου εφηβικές κι έρωτα αγνό! Παρέα με πρώτα φιλιά, τραγούδια ερωτικά και ξεγνοιασιά! Κι όπως καλύτερα τις λέξεις κοιτώ νομίζω πως δικό μου δεν πρέπει να ’ναι τελικά. Μάταια όμως το κεφάλι μου σπάω προσπαθώντας να θυμηθώ. Ταξίδεψα μέσα από λέξεις που δεν ξέρω καν αν τις έγραψα κάποτε εγώ. Λες και εγώ είμαι ο ίδιος με τότε...