Πριν από αρκετά χρόνια το Συμβούλιο της Αρχαιολογικής Εταιρείας αποφάσισε την εκπόνηση του Συντάγματος των Επιτύμβιων Μνημείων της Αττικής (ΣΕΜΑ) που είχαν δημοσιευθεί μετά την έκδοση, από τον J. Kirchner, του τόμου των IG II2 που περιείχε τις έως το 1940 περίπου γνωστές επιγραφές (Inscriptiones Atticae Euclidis anno posteriores. Tituli sepulcrales. Tituli memoriales. Αρ. 5220-13247. Addenda et Corrigenda, Addenda nova). Το έργο ήταν σημαντικό και η σύνταξή του ανατέθηκε στην κυρία Βούλα Μπαρδάνη και τον κύριο Γεώργιο Παπαδόπουλο. Εξ αρχής όμως διαπιστώθηκε ότι, για λόγους τεχνικούς και άλλους, δεν ήταν δυνατή η νέα εξέταση των ίδιων των μνημείων εκτός μικρού, σχετικώς, αριθμού. Το Συμβούλιο ζήτησε ακόμη τη συνεργασία εκείνων που είχαν στη δικαιοδοσία τους μεγάλο αριθμό αδημοσίευτων επιτυμβίων και τους κάλεσε να μετάσχουν, ενυπογράφως, στη σύνταξη του έργου. Δεν υπήρξε ανταπόκριση. Έτσι το τμήμα του τόμου με τις επιγραφές του Ραμνούντος (765-934) αποτελεί τη μόνη πλήρη ενότητα του έργου και δείχνει ότι η επανέκδοση όλων των αττικών επιτύμβιων επιγραφών καλό είναι να γίνει υπό το πνεύμα αυτό, που σκιαγραφεί τις κοινωνίες των δήμων. Παρά τις δυσκολίες στην εξέταση των επιτύμβιων μνημείων έγινε χρήση υλικού και στοιχείων που είχαν συλλεγεί σε μουσεία της Αττικής μέχρι της 6ης Ιουνίου 1994, ημέρα αποχώρησής μου από τη διεύθυνση της Εφορείας των Αρχαιοτήτων Αττικής (Μουσεία Πειραιώς, Μαραθώνας, Λαυρίου, Βραυρώνος, Σαλαμίνος). Σκοπός του Συμβουλίου ήταν να ακολουθήσει μετά το συμπλήρωμα τούτο μία δεύτερη πλήρης έκδοση των αττικών επιτυμβίων επιγραφών. Μετά τη συστηματική επανέκδοση όμως όλων των αττικών επιγραφών που έχει αναλάβει, υπό αισίους οιωνούς, η Ακαδημία του Βερολίνου, κρίθηκε ότι η εκ μέρους της Εταιρείας συνέχιση της προσπάθειας δεν είχε λόγο. Το Συμβούλιο γνωρίζει τις ελλείψεις του έργου που παρουσιάζει, κυρίως το ότι δεν εξετάστηκαν τα μνημεία, τα περισσότερα, εκ νέου και δεν περιγράφονται, πλην εκείνων του Ραμνούντος. Τούτο μας στερεί από πολλά αρχαιολογικά