... Γράφω ποιήματα σημαίνει: κάθομαι εδώ κι ενώ ο χρόνος με κυνικές γκριμάτσες μου γνέφει θυμίζοντας τον τελικό αφανισμό μου μηχανεύομαι ύμνους, φωταγωγώ την άβυσσο μ' ελπιδοφόρους πυρσούς... [...]. Και η δύναμη, η ενέργεια και η πνοή που ρέει στο κορμί, που δίνει ζωή, που κάνει το αίμα να κυλά, η διόλου ανεξάρτητη από τη σάρκα, έγινε για εκείνην μια ύλη νέα. Ύλη αισθήσεων, συναισθήσεων και ενσυναισθήσεων που μεταφράστηκαν σε λέξεις και οι λέξεις σε ποιήματα. [...] Χρύσα Γκιώνη