Αντί εισαγωγής Σαράντα οκτώ ποιήματα πιο πάνω κι απ’ τα κύματα, ονείρων αποκυήματα, του νου μου αφηγήματα και της ζωής μου ψήγματα, των ταξιδιών διηγήματα, των τόπων προσκυνήματα με αφηρημένα λήμματα κι ατέρμονα διλήμματα γεμάτα από μηνύματα. Και ιστορικά σπαράγματα της γνώσης απαυγάσματα του βίου μου κοιτάσματα, της σκέψης μου κοχλάσματα και της γραφής τεχνάσματα μέσ’ από σκούρα φάσματα, ενίοτε χαλάσματα, σαν βγαίνουν απ’ τα θραύσματα τα μύχια μου φαντάσματα, Σχεδίας και Πλάνης άσματα.