ΑΔΕΙΕΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ Χαρτογραφώ τοπία ψυχής/Χρονομετρώ στιγμές απόντων/Γράφω ένα ποίημα για το καλοκαίρι/το σβήνω και αρχίζω/μια ιστορία μικρού έρωτα /μεγάλης διάρκειας,/ίσως θα προτιμούσα ένα μεγάλο έρωτα/ Μαζεύω από το πάτωμα μαυρόασπρες φωτογραφίες που ξεκόλλησαν/ από τ’ αλμπούμ του ’60/ εδώ μια εκδρομή, εκεί ένα χαμόγελο./Έπαψα να μετρώ τα χρόνια είναι και οι ασκήσεις του μυαλού που με κουράζουν.