Κραδασμοί υπόκωφοι στην κορυφή της αυταπάτης κι ο χρόνος, γδάρτης των ψυχών, με τον σουγιά του στίχους ξελεπίζει, μες στο βαθύ πηγάδι των λυγμών. Συλλογισμοί απόκρυφοι στη λογική του παραλόγου κι ο κόσμος λάτρης των δειλών, με τη σιωπή του ήρωες βαφτίζει μια κάστα τιποτένιων αρχηγών.