Κολόνα του Θανάτου. Έτσι αποκαλεί ο Κάρλο Βερντόνε, που ενσαρκώνει τον ήρωα της ταινίας "Un sacco bello", τα μακρινά περίχωρα της Ρώμης. Σήμερα, στην πολύμορφη αργκό της πρωτεύουσας, σημαίνει έναν απόμακρο τόπο, ένα σύνορο όχι μόνο πολεοδομικό και κοινωνικό, αλλά και πολιτισμικό. Εκεί, αργά το βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου 2014, ένας φόνος που περνάει στα ψιλά του αστυνομικού ρεπορτάζ προοιωνίζεται μια καταιγίδα: το θύμα είναι μετανάστης, ενώ ο δολοφόνος και οι συνένοχοί του συγκαταλέγονται στους κατοίκους μιας πάλαι ποτέ αριστερής περιοχής, τους οποίους η γιγάντωση του ωστικού κύματος της μισαλλοδοξίας έχει μετατρέψει σε αμείλικτους διώκτες του διαφορετικού και πρόθυμους θιασώτες της φασιστικής βίας. Εκκινώντας από ένα καθαρά ρατσιστικό έγκλημα, ο συγγραφέας προσπαθεί να συνδέσει όλα τα νήματα που διατρέχουν το λαβύρινθο του σημερινού ιταλικού τοπίου: Πώς η Αιώνια Πόλη μετατράπηκε από πρότυπο της Αναγέννησης σε πόλη-κολαστήριο, όπου η ζωή στα περίχωρα προσφέρει μόνο το δυστοπικό θέαμα του καθημερινού πολέμου μεταξύ φτωχών: Πώς η χώρα με το μαζικότερο κομμουνιστικό κόμμα της δυτικής Ευρώπης παραδόθηκε οικειοθελώς στα χέρια της άκρας δεξιάς και του Ματέο Σαλβίνι; Ποιος θα είναι ο φραγμός στην οικονομική επισφάλεια που σαρώνει τις κοινωνικές σχέσεις και υποβιβάζει το όραμα ευημερίας του 20ού αιώνα σε μια στυγνή μάχη για την επιβίωση: Ο Τζουλιάνο Σαντόρο βρίσκει λύσεις και κοιτίδες αντίστασης κρυμμένες στις πιο απρόσμενες γωνιές της Ρώμης, στις πιο κρυφές πτυχές της ιστορίας της: στη σιωπηλή δράση ενός ακτιβιστή κληρικού, στις πρωτοβουλίες μιας τοπικής επιτροπής γυναικών, στη συγκινητική ανάμνηση της φιγούρας του Σέρτζιο Λεόνε, μακρινού θεματοφύλακα του λαϊκού πνεύματος της ιταλικής πρωτεύουσας.