Ποτίζω μια εικόνα στις γωνίες των επίπλων μου. Ποιά η μνήμη όταν τα χέρια ψηλαφίζουν τη ζωηρή της κρούστα; Το τσίγκινο τρενάκι πλανάται ήσυχο τώρα (κοντεύει, μα) δες πως ηχούνε οι ράγες. // η μνήμη μ' ακουμπάει σαν κουκούτσι κερασιού δαγκώνω το περίβλημα και πέφτω στη ρωγμή της //