Ο δρόμος Το καλοκαίρι έχει μπει και τα παιδιά της γειτονιάς στο δρόμο παίζουν, απομεσήμερο, δεκαετία ογδόντα, μπροστ’ από σπίτια άξενα. Και πλάι ακόμη τα χαλάσματα με αυλόπορτες κλειστές και σκουριασμένες. Είναι από εκεί που άλλοτε, μεγάλοι και μικροί, ίδια εποχή εβγαίναμε, παραμονή τ’ Αη-Γιάννη, το «Μάη» για να κάψουμε το βράδυ, πηδώντας πάνω απ’ τις φωτιές σε ξέφωτα, σε δρόμους και σ’ αλάνες.