Είναι στη φύση μου και στον χαρακτήρα μου να ψάχνω, να ερευνώ τα παλαιά και το παρελθόν μας, ιστορικά, κοινωνικά, πολιτιστικά. Πώς ζούσαν οι άνθρωποι πριν, την κοινωνική κατάστασή τους, τον τρόπο ζωής τους και πώς αντιμετώπιζαν τα διάφορα ιστορικά γεγονότα που διαμόρφωναν ανάλογα τη ζωή τους. Έτσι, βρίσκοντας ένα αρκετά πλούσιο οικογενειακό αρχείο του περασμένου αιώνα, μέσα από ένα κεντρικό πρόσωπο, τον Σαντίκ, που έγινε Αντώνης, αποφάσισα να παραθέσω μερικά έγγραφα, επιστολές κλπ, μέσω των οποίων φαίνεται πώς διαμορφώνεται η ζωή αυτού του ανθρώπου στο διάβα του χρόνου, φανερώνοντας παράλληλα κάποια ιστορικά στοιχεία της εποχής, ασήμαντα, αλλά και ίσως σημαντικά. Κίνητρο και βασικός λόγος της καταγραφής ήταν από τη μία η διάσωση ορισμένων απ’ αυτά, κάνοντάς τα γνωστά στο κοινό προς κρίση και σκέψη, και από την άλλη το συναίσθημα για τους νέους ανθρώπους που χάθηκαν κατά το πέρασμα των δύο μεγάλων πολέμων, όπως και για τον Σαντίκ Αντώνη, που έχασε δύο παιδιά 20 και 25 χρόνων, στη μνήμη των οποίων αφιερώνω αυτό το πόνημα. Όθων Π. Τρέμης