Όλο το λυτρωτικό έργο του Χριστού και της Εκκλησίας είναι μια πολυδιάστατη διακονία… δεν μπορεί να γίνει εκκλησιαστικά διάκριση πνευματικής και υλικής διακονίας…Η διαποίμανση του λαού εκδηλώνεται έτσι, εκκλησιασιαστικά, ως «διακονία του λόγου»και «προσευχή» και ως «διακονία τραπεζών» (Πραξ. 6:4). Με τον όρο δε των Πράξεων «διακονείν τραπέζαις», «νοείται η όλη κοινωνική εργασία της Εκκλησίας»…Ένα καθαρά βιοτικό έργο, αλλά και πολιτικό συνάμα, που περιέκλειε όλη την κοινωνική διακονία της Εκκλησίας. Αυτό ήταν σύμφωνο με το θέλημα του Χριστού της «κεφαλής» της Εκκλησίας, ο οποίος ένωσε το θείο και το ανθρώπινο Πρόσωπό του…Η ενέργεια των Αποστόλων σήμαινε κατάφαση των πιστών και απόπειρα αντιμετώπισης και λύσης του «κοινωνικού προβλήματος», της πρώτης χριστιανικής κοινότητας