Μια μαργαρίτα μου γελάει διαβολικά. Με περιπαίζει και σε δίλλημα με βάζει. Την αγωνία μου στα πέταλά της στάζει με μυστικά, με παροιμίες και γνωμικά. Απλώνω βλέμμα και της γνέφω αισθαντικά κι εκείνη γδύνεται αργά και με διχάζει. Μια μαργαρίτα μου γελάει διαβολικά. Με περιπαίζει και σε δίλλημα με βάζει. Μέσα μου δαίμονες κι αγγέλοι αερικά με προκαλούν κι η άγνοια μ’ αναταράζει. Ποιος ξέρει τάχα το γραφτό του να διαβάζει; Ποιος δεν ελπίζει σε σημάδια αιρετικά; Μια μαργαρίτα μου γελάει διαβολικά.