Ο πολιτισμός μας παγιδευμένος στη μέγγενη των γονιδιακών και νοητικών του συγκρούσεων, αντιμετωπίζει το φάσμα της υποχρεωτικής μεταλλαγής του κι έχει φτάσει στο οριακό σημείο της επιλογής, της φυσιογνωμικής ταυτοποίησής του. Πελαγοδρομεί ανάμεσα στην εμπλουτισμένη ή αφυδατωμένη υπαρξιακή επιλογή, ανάμεσα στη δημιουργική ή αυτοκαταστροφική πορεία, μάχεται με το είναι του σε μία πάλη, που κανείς δεν ξέρει εάν, τελικά, θα μετουσιωθεί σε φυσιογνωμία κοσμικής πρότασης και ανάτασης ή σε αποτυχημένο «πείραμα» ζοφερής ανάμνησης! Το κολύμπι στα νερά του χρόνου γίνεται όλο και πιο δύσκολο, όλο και πιο κουραστικό, όλο και πιο επικίνδυνο! Η μη χαλιναγωγηθείσα ακόρεστη παρόρμηση για εξουσία, ο αγώνας μέχρις εσχάτων για όλο και περισσότερη υλική ευμάρεια και η ψυχανώμαλη δίψα για αλόγιστη δόξα και προβολή δημιουργούν ανεξέλεγκτα τερατουργήματα, κτηνώδους συχνά, έκφρασης. Αυτά και οι παραφυάδες τους, με το πέρασμα των χρόνων, εισέρχονται όλο και πιο βαθιά στις κυτταρικές μας μνήμες, γιγαντώνονται σαν άνομες παρακαταθήκες και αποτελούν τη μετουσιωμένη κολαστήρια νοοτροπία του εαυτού μας. Δυστυχώς, όμως, και σε αυτήν την κρισιμότατη πολιτιστική περίοδο της ανθρωπότητας, κάνουμε το παν για να απαρνηθούμε κάθε τι που θα έπρεπε με περίσσια ευλάβεια και με απόλυτη θέρμη να ακολουθούμε… Η εσωτερική ανάγκη του κάθε ανθρώπου για αναζήτηση της συνείδησής του και της εναρμόνισής της με την παγκόσμια Συνείδηση, θάβεται στο μνήμα της αλαζονείας, της εγωπάθειας και της προσωπολατρίας… Μια εμπεριστατωμένη φιλοσοφική και επιστημονική ενδοσκόπηση που επιδιώκει την αφύπνιση του σύγχρονου ανθρώπου που έχει χάσει σήμερα το στίγμα της ύπαρξής του.