Λίγο πριν πεθάνει, ο Πολλά Χτυπήματα, ο τελευταίος μεγάλος Αρχηγός του Έθνους των Κοράκων, αφηγήθηκε την ιστορία του - μέχρι ενός σημείου. «Όταν έφυγαν τα βουβάλια, οι καρδιές των ανθρώπων του λαού μου μαράθηκαν» είπε «και δεν μπόρεσαν να ανθήσουν ξανά. Μετά από αυτό, τίποτα πια δεν συνέβη». Αυτό ακριβώς το ζήτημα -ενός λαού αντιμέτωπου με το τέλος του τρόπου ζωής του- είναι που προτρέπει στη φιλοσοφική ηθική διερεύνηση η οποία επιδιώκεται με τη "Ριζική ελπίδα". Σύμφωνα με τον Τζόναθαν Λιρ, η ιστορία του Πολλά Χτυπήματα εγείρει ένα βαθύ ηθικό ερώτημα που υπερβαίνει τον καιρό του και θέτει προκλήσεις σε όλους μας: πώς θα έπρεπε να αντιμετωπίσει κανείς τη δυνατότητα της κατάρρευσης της ίδιας του της κουλτούρας;