ΟΛΟΙ Μας περιμένουν όλοι εκεί που τους αφήσαμε· στο χιονισμένο κάδρο· στο χαραγμένο απ’ τη στέρηση τοπίο· οι καμπάνες της τηλεόρασης χτυπάνε για να βγουν όλοι έξω· να δουν πού φυτέψανε το σπόρο που ξυρίζει τις ειδήσεις· να υποδεχθούν όλοι μαζί τον υποψήφιο φόβο· το ψύχος που δαγκώνει· το χρόνο που νυχτώνει· το ριάλιτι που ματώνει· όλοι στην πλατεία· εκεί που τους αφήσαμε· να πνίξουμε τον αδίστακτο καιρό· Τα ποιήματα της παρούσης συλλογής (εξαιρούνται ένα του 2014 και ένα του 2015) γράφτηκαν τον Σεπτέμβριο του 2009, ένα μήνα μετά τις βιβλικές, δασικές πυρκαγιές που κατάκαψαν την Ελλάδα και ένα μήνα πριν τις πρόωρες εκλογές της 4ης Οκτωβρίου που έβγαλε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου, έναν ασκό που σήμανε την απαρχή της απαξίωσης Ελλάδας και Ελλήνων εις το διηνεκές. Το θέμα της συλλογής αυτής είναι η πολιτική και η καταστροφή της φύσης, σε συνάρτηση με τις ειδήσεις στην τηλεόραση και την (συνεπακόλουθη;) αποξένωση του τηλεθεατή. Σεπτέμβριος του 2009, ένας διόλου ασήμαντος και ευκαταφρόνητος μήνας, που μας έβαλε σε ένα ριάλιτι κρίσης διαρκείας.