Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ηθοποιός, το όνομα τού Ταραντίνο είναι συνώνυμο του καλτ. Είναι επίσης εκείνος που έφερε την επανάσταση σε ένα κινηματογραφικό είδος το οποίο θεωρούσαμε νεκρό: τις ταινίες με γκάνγκστερ. Φυσικός κληρονόμος των Μάρτιν Σκορτσέζε και Φράνσις Φορντ Κόπολα, αποτελεί ωστόσο τον δημιουργό μιας νέας κινηματογραφίας που απέχει έτη φωτός από τη δική τους. Με σενάρια που θυμίζουν ψηφιδωτά με κυκλική δομή, ο Ταραντίνο παρουσιάζει τη βία ώς άγρια διασκέδαση, ως συνθήκη της ζωής και όχι ως ανωμαλία, και έτσι καταφέρνει να κάνει ταινίες (Pulp Fiction, Reservoir Dogs, Kill Bill) για τις οποίες το πρώτο πράγμα που σου έρχεται να πεις είναι πως είναι άγρια διασκεδαστικές. Το θέμα της βίας ως κάτι το φυσιολογικό είναι το δυνατό σημείο αυτού του σκηνοθέτη, που δηλώνει ότι λατρεύει δημιουργούς σαν τους Ζαν Λικ Γκοντάρ, Σκορσέζε, Μπράιαν Ντε Πάλμα, μα κυρίως, σαν τον Σέρτζιο Λεόνε, τον οποίο θεωρεί ήρωά του. "Βλέποντας τις ταινίες τους, ήταν σαν να άνοιγα ένα βιβλίο για την τέχνη της σκηνοθεσίας".