βρισκόμαστε μπροστά σε μια ψυχανάλυση που δεν ασχολείται μόνο με το παρελθόν, που δεν ασχολείται μόνο με ό, τι έγινε κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, αλλά σε μια ψυχανάλυση που ενδιαφέρεται πρωτίστως για την εξέλιξη των δομών και των λειτουργιών που εμπλέκονται στη δημιουργία και την ανάπτυξητης ίδιας της σκέψης, μια ψυχανάλυση που συμβολοποιεί τα κενά και δημιουργεί νέα νοήματα για την ασαφή, αδιαμόρφωτη εμπειρία, μια ψυχανάλυση που μεταβολίζει γεγονότα και βιώματα που "δεν είχαν χωνευτεί", μετασχηματίζοντας τα σε εικονογράμματα και στοιχεία της σκέψης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)