Τι να σου κάνει ο ποιητής με στίχους του-στελέχη σε κοινωνία «αρπαχτής» που φρόνηση δεν έχει... Σε μια οθόνη κινητού όλοι προσηλωμένοι γνώστες παντός επιστητού να ζουν ευτυχισμένοι... Η λεκτική του ποιητή λογία σαν προβάλλει «σκοντάφτει» σε προσποιητή την κοινωνία πάλι. Μια κοινωνία προσιτή στα λόγια κοινωνοί της στην πράξη υποκριτική• ο εαυτός πολίτης!