Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι άνθρωποι που εγκατέλειψαν τις εστίες στη Μ.Ασία και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, παρά τις διαφορές τους ως προς την οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική τους κατάσταση, έγιναν σταδιακά φορείς μιας ειδικής ταυτότητας, αυτής του πρόσφυγα. Αναπόδραστη ανάγκη για τα μέλη του προσφυγικού κόσμου υπήρξε η συγκρότηση σωματείων και η συλλογική τους εκπροσώπιση στις κατά τόπους αρχές. Αντικείμενο του παρόντος βιβλίου αποτελεί η διερεύνηση της ταυτότητας και της δράσης των αθλητικών σωματείων των προσφύγων, τα οποία ιδρύθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν στην Ελλάδα κατά τον Μεσοπόλεμο (1922-1940), αποτελώντας φορείς συνάθροισης και κοινωνικοποίησης της προσφυγικής νεολαίας.