Η επανέκδοση της "Προσευχής πάνω στην Ακρόπολη" του Ερνέστ Ρενάν στο τέλος του αιώνα και της χιλιετίας, σηματοδοτεί την διαχρονικότητα και την παγκοσμιότητα του κειμένου, και επισημαίνει την διαρκή ανάγκη του ανθρώπου για την αναζήτηση του Ωραίου, του Καλού και του αληθινού. Αυτή η επιστροφή προς τα πίσω του Γάλλου σοφού, αυτή η προσευχή του στην Αθηνά ως λατρευτική σπονδή στη γαλανομάτα θεά της Σοφίας, φέρνει το μήνυμα, για μια ακόμη φορά, πως οι αξίες του Ελληνισμού υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι σημείο αναφοράς και δικαίωσης του ανθρώπου.