[...] Πνεύμα οξύ και πολυμαθές ο Πρόκλος, χωρίς, όμως, αυστηρή επιστημονική επιχειρηματολογία, θα συνδυάσει σε ένα λεπτομερές και πλήρες, ιδιαίτερα όμως πολύπλοκο και δυσνόητο σύστημα ολόκληρη τη νεοπλατωνική φιλοσοφία, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί ως τις μέρες του. Με αριστοτεχνικό τρόπο θα πλάσει ένα ενιαίο σύστημα στο οποίο θα συμπεριλάβει τον έναν ύψιστο θεό (το Ένα ή Αγαθό), τους επιμέρους θεούς, τους αγγέλους, τους δαίμονες, τις ψυχές και άλλες ανώτερες και κατώτερες υπάρξεις. Δεν μπορούμε να του αποδώσουμε πρωτοποριακές ιδέες μέσα στον νεοπλατωνισμό, (ίσως αυτό να μην ήταν δυνατό μέσα από μια τόσο μακραίωνη και ποικιλόμορφη ιστορία της φιλοσοφικής αυτής σχολής), οπωσδήποτε όμως πρέπει να του αποδώσουμε μια πλήρη συστηματοποίηση της νεοπλατωνικής κοσμοθεωρίας, καθώς και την παράδοσή της, ως ένα ενιαίο πλέον σύστημα, στον χριστιανικό σχολαστικό Μεσαίωνα. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)