Η έννοια του αναστοχασμού αντιμετωπίζεται τελευταία ως βασική συνιστώσα της επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών. Στόχος του αναστοχασμού είναι η ανακάλυψη της άτυπης προσωπικής θεωρίας, που καθοδηγεί τις διδακτικές αποφάσεις και επιλογές του κάθε εκπαιδευτικού, και η προσπάθεια για την ανάπτυξη ή την αναμόρφωσή της. Η στοχαστική ευαισθησία και η μέθοδος με τις οποίες κάποιος αναζητά τις υποκείμενες παραδοχές που κατευθύνουν τη δράση του συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας «ανοιχτής» επαγγελματικής ταυτότητας, που προτάσσει τη διερώτηση απέναντι στις βεβαιότητες.