Το συλλογικό αυτό σύγγραμμα (22 κεφάλαια) αναπτύσσει μία προβληματική αναφορικά με τις προοπτικές και τα όρια της διαλογικότητας στο έργο του Μιχαήλ Μπαχτίν, καθώς και τις εφαρμογές της διαλογικότητας στην ψυχολογία, την εκπαίδευση, την ψυχοθεραπεία, την τέχνη και τον πολιτισμό. Παρουσιάζεται ένα ευρύ φάσμα από την σύγχρονη προβληματική και τα πρόσφατα ερευνητικά πορίσματα που αφορούν: (i) τη φύση της διαλογικότητας και τις διάφορες εκφάνσεις ή έννοιες που προσλαμβάνει στο έργο του Μιχαήλ Μπαχτίν· (ii) το εύρος, την οικουμενικότητα και τις δυνατότητες εφαρμογής της σκέψης του Μπαχτίν ως προς τη διαλογικότητα, καθώς και τις άλλες βασικές έννοιες του έργου του, όπως το καρναβάλι, το σύνορο, ο "ανώτερος" και "κατώτερος" πολιτισμός, το λαϊκό γέλιο, το νόημα, ο μικρός και ο μεγάλος χρόνος κ.ά· (iii) την πρόσληψη των ιδεών του Μπαχτίν στη Δύση και στη γενέτειρά του, τη Ρωσία· (iv) την συγκριτική κριτική ανάλυση των θεωρητικών και μεθοδολογικών θέσεων του Μπαχτίν σύμφωνα με το γενικότερο και ειδικότερο πνεύμα της μετανεωτερικότητας· (v) τις συγκριτικές κριτικές αναλύσεις μεταξύ των θέσεων του Μπαχτίν και αυτών της ψυχανάλυσης του Φρόυντ και του Λακάν· (vι) τις ηθικές, οντολογικές, επιστημολογικές, μεθοδολογικές, λογοτεχνικές, ψυχολογικές, εκπαιδευτικές, κοινωνικο-ιστορικές, πολιτισμικές και οικολογικές διαστάσεις της διαλογικότητας· (vii) τις σύγχρονες μπαχτινικές αναγνώσεις λογοτεχνικών έργων· (viii) τις σύγχρονες εφαρμογές της διαλογικότητας σε διάφορα πεδία (λογοτεχνία, μουσική, κινηματογράφος, εαυτός, διαδικασίες διδασκαλίας και μάθησης, συμβουλευτική, ψυχοθεραπεία)· (ix) την εφαρμογή της μπαχτινικής σκέψης και μεθόδου στην κατανόηση σύγχρονων κοινωνικών φαινομένων· και τέλος, (x) το ρόλο της διαλογικότητας στις γνωστικές (γνωσιακές), μαθησιακές, αναπτυξιακές, επικοινωνιακές, διαπροσωπικές και κοινωνικο-ηθικές διαδικασίες. Γράφουν οι: Μάριος Α. Πουρκός, Φώτης Τερζάκης, Γιάννης Κιουρτσάκης, Lyudmila Bulavka, Aleksandr Buzgalin, Βασίλης Αλεξίου, Σταμάτης Ν. Φιλιππ