Τα ευδιάκριτα ασκητικά χαρακτηριστικά της απεικονιζόμενης μορφής συνιστούν την πιο αντιπροσωπευτική ιδιαιτερότητα του "Ποιμαντικού Κανόνα", υπενθυμίζοντας την πολύ βαθιά επιρροή των ασκητικών έργων του Ιωάννη Κασσιανού στη σκέψη του Γρηγορίου.