Σ' αυτή τη δίγλωσση έκδοση παρουσιάζονται τα μείζοντα ποιητικά έργα του "Ανδαλουσιάνου" Λόρκα: το "Ποίημα για το τραγούδι του βαθύ-καημού" εμπλουτισμένο με προσάρτημα ποιημάτων που ανήκουν σ' αυτό, οι "Τσιγγάνικες μπαλάντες", η "Συλλογή του Ταμαρίτ" και ο "Θρήνος για τον Ιγνάτιο Σάντσεθ Μεχίας". Το ερώτημα που αυτόματα γεννάται είναι η σχέση του πρωτότυπου ισπανικού κειμένου με το παρατιθέμενο ελληνικό υπό μορφή μετάφρασης, απόδοσης, μετάπλασης, μεταγραφής ή όποιας άλλης περισσότερο ή λιγότερο δόκιμης λέξης θέλει κανείς να του επισυνάψει. Με λίγα λόγια στο σημείο αυτό ο μεταφραστής καλείται να απολογηθεί εν συντομία, για την τολμηρή πράξη του. Και να εκθέσει με τρόπο απόλυτα προσωπικό το τί σημαίνει γι' αυτόν μετάφραση. [...]