Το πάντοτε επίκαιρο θέμα τον πλούτου και της φτώχειας, καθώς και της τοκογλυφίας που μαστίζει ιδιαίτερα και την εποχή μας, διαπραγματεύονται δύο μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας μας. Στο παρόν τεύχος περιλαμβάνονται τρεις Ομιλίες τον αγίου Γρηγορίου Νύσσης και μία του Μεγάλου Βασιλείου. Η πρώτη διαπραγματεύεται το ζήτημα της ευποιΐας (αγαθοεργίας) της οποίας «ευρετής» είναι αυτός ο Θεός. Με την ομιλία αυτή στενό σύνδεσμο έχει και η άλλη που εκφωνήθηκε δύο χρόνια αργότερα (384) και διδάσκει την αγάπη προς τους φτωχούς. Ενώ και η τρίτη (κατά τοκιζόντων) σχετίζεται με τις προηγούμενες και δίνει καίριες απαντήσεις στο μέγα θέμα του τοκισμού των χρημάτων, κάτω από το πρίσμα της αιωνιότητας. Για τη συμπλήρωση του τεύχους παρεμβάλλεται και η Ομιλία του Μεγάλου Βασιλείου στο ρητό του Ευαγγελίου «καθελώ μου τας αποθήκας...». Σ' αυτήν φαίνεται καθαρά το δίκαιο κοινωνικό φρόνημα του σοφού αυτού ιεράρχη που θέλει να αντιμετωπίσει με ευαγγελικά κριτήρια τις υλικές και πνευματικές ανάγκες των φτωχών και των πλουσίων κάθε εποχής. Η Ομιλία εκφωνήθηκε το έτος 368 περίπου.