Σε κάθε αγώνα πρέπει να τριπλάρω, να πασάρω, να αμυνθώ, να τρέξω δέκα χιλιόμετρα κατά μέσο όρο, να φτύσω μια φορά τον αντίπαλο ή τον διαιτητή, να κάνω δεκαεφτά τάκλιν, τουλάχιστον, να κερδίσω οκτώ φάουλ στις επελάσεις μου, να δεχτώ μια κίτρινη κάρτα, πιο σπάνια την κόκκινη, να πανηγυρίσω όταν σκοράρω, να βρίσω όταν χάσω. Βρίσκω τον χρόνο ανάμεσα σε όλα αυτά τα γαϊδουρινά τρεξίματα και σκέφτομαι γράμματα σε νέο ποδοσφαιριστή, γιατί ποτέ δεν θα γίνω ο ποιητής που θα ήθελαν ο πατέρας και η μητέρα μου.