Η Πιερέτ Λοραίν είναι ένα ορφανό κορίτσι που ζει στην Προβάν στο σπίτι των µακρινών της συγγενών, πρώην ψιλικατζήδων, οι οποίοι θα της κάνουν τη ζωή ανυπόφορη. Θα αντιμετωπίσει όσα της συμβαίνουν υπομονετικά, αναπολώντας τον παιδικό της έρωτα, ο οποίος μαθαίνοντας τι περνάει η αγαπημένη του, οργανώνει τη "διάσωσή" της. Η "Πιερέτ" γράφτηκε το 1839. Mαζί με την "Ραµπουγέζα" και τον "Εφηµέριο της Τουρ", έρχεται να ολοκληρώσει την ενότητα "Οι εργένηδες". Ξεκινώντας ο Μπαλζάκ το έργο, τον Ιούλιο του 1839, ανακοινώνει στην αγαπημένη του Χάνσκα ότι πρόκειται για "µια γλυκιά ιστοριούλα που θα µπορεί να διαβαστεί από την Άννα", τη δωδεκάχρονη κόρη της. Η ιστορία γράφεται και ξαναγράφεται δεκατρείς φορές ώσπου να εκδοθεί. Μέσα απ' αυτές τις µετατροπές αποκτά την σκοτεινή της απόχρωση και την κοινωνικοπολιτική της διάσταση.