Το περιοδικό "Διαγώνιος" εκδόθηκε το 1958 στη Θεσσαλονίκη και εντυπωσίασε με την ποιότητα και την αρτιότητά του. Είναι πια καιρός ν' αρχίσει η αποτίμηση του ρόλου του στην πνευματική ζωή της Θεσσαλονίκης. Αυτό επιχειρεί να κάνει ο λογοτέχνης και μελετητής Γιώργος Μολυβίδης, ξεκινώντας από τα κείμενα κριτικής ποίησης, πεζογραφίας, δοκιμίου και ζωγραφικής που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό κατά την πρώτη πενταετία και υπογράφονται κυρίως από τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, τον Π. Μουλλά, τον Ηλία Πετρόπουλο. Όπως τονίζει ο συγγραφέας, επέλεξε να ασχοληθεί με τα κείμενα κριτικής κατά την πρώτη πενταετία, επειδή: Πρώτον, η κριτική είναι εκείνη που δείχνει τις τάσεις και τις προτιμήσεις, διαμορφώνοντας μία συγκεκριμένη αισθητική αντίληψη για τη λογοτεχνία που προωθούσε η "Διαγώνιος". Δεύτερον, η "Διαγώνιος" είχε διαμορφώσει και μορφοποιήσει μία αντίληψη περί της λογοτεχνίας που την ανήγαγε σε δόγμα και μέσα απ' αυτό έδινε το στίγμα μιας λογικής για το τι πρέπει να είναι ο λογοτεχνικός λόγος.