α τοπικά και παγκόσμια οικοσυστήματα παρουσιάζουν αυξανόμενα σημάδια περιβαλλοντικής πίεσης. Μια από τις εμφανέστερες συνέπειες των εξελίξεων αυτών είναι ότι η ανθρώπινη υγεία είναι πιθανό να υποπέσει στη δίνη αύξουσας διακινδύνευσης και ως εκ τούτου να γίνεται συνεχώς και πιο δύσκολη η διατήρησή της. Οι συνεπαγόμενες προκλήσεις στην δημόσια υγεία είναι προέχοντος παγκόσμιας φύσης, και απαιτούν μια συντονισμένη παγκόσμια απάντηση. Έχουν εν τούτοις παράλληλα και τοπικό χαρακτήρα και για αυτό απαιτούν αντίστοιχη αντιμετώπιση. Το κλίμα αλλάζει παντού. Αντίστοιχη είναι και η παγκόσμια διανομή του αζώτου και των άλλων βασικών χημικών ουσιών της ζωής. Μοιραζόμαστε τους ωκεανούς, την ατμόσφαιρα, και τη βιοποικιλότητα. Ο δυναμικός συνδυασμός του μεγέθους των πληθυσμών, της κατανάλωσης των πόρων και της εξέλιξης και κατανομής της τεχνολογίας, τοποθετούν τεράστια πίεση στα φυσικά οικοσυστήματα. Ο συνδυασμός των παγκόσμιων οικονομικών μοντέλων και των καταναλωτικών συμπεριφορών που ακολουθήθηκαν έως τώρα καθώς και η αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού μας έχει σαφώς μειώσει την ικανότητα της ίδιας της γης να αυτοθεραπεύεται από τα πλήγματα. Η περιβαλλοντική καταστροφή αναγνωρίζεται ήδη συνεχώς και ευρύτερα ως μέρος της κοινωνικής και υλικής πραγματικότητας. Αντίστοιχα αναδύεται ως σημαντικό στοιχείο του πολιτισμού μας η έννοια της αειφορίας που τείνει να καταλάβει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στη διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Μεταξύ άλλων, τώρα φαίνεται πιο καθαρά ότι μπορούμε να προωθήσουμε την αειφόρο ανάπτυξη στην οικονομική λειτουργία των οργανισμών και των επιχειρήσεων και στη κοινωνική ευθύνη των αγορών, αλλά και στον πολύπλοκο κόσμο των κοινωνικών και ατομικών συμπεριφορών μας.