Σύμφωνα με τη λογική διάταξη των έργων του Αριστοτέλη, το Περί πορείας ζώων προηγείται της πραγματείας Περί ψυχής, ενώ το Περί ζώων κινήσεως την ακολουθεί. Το Περί πορείας ζώων ανήκει στις πραγματείες που διερευνούν τις αιτίες των ουσιωδών χαρακτηριστικών των έμβιων όντων και εξηγεί στοχευμένα το είδος της κίνησης που χαρακτηρίζει τα διαφορετικά έμβια όντα ως μέρος της βέλτιστης δυνατής πραγμάτωσης της φύσης τους. Από την άλλη πλευρά, το Περί ζώων κινήσεως εξετάζει την κίνηση ως φυσιολογική λειτουργία που εκκινεί από την ψυχή του έμβιου όντος, με άλλα λόγια εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο η ψυχή θέτει σε κίνηση το σώμα, με το οποίο συνυπάρχει όπως η μορφή με την ύλη.