Η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, το δεύτερο από τα τρία μεγάλα αιτήματα της Γαλλικής Επανάστασης στο απόγειο του Διαφωτισμού, ήταν μια κατάσταση που –με ελάχιστες εξαιρέσεις– ο πολιτισμός ποτέ δεν είχε καταφέρει να πλησιάσει. Σχεδόν μισό αιώνα νωρίτερα, το 1754, ο Ζαν-Ζακ Ρουσό είχε ανταποκριθεί στην πρόκληση να μπει στην καρδιά του κοινωνικού προβλήματος, παραθέτοντας τα αίτια της εδραίωσης της ανισότητας ως θεμελιακό (και ανυπέρβλητο;) χαρακτηριστικό των κοινωνικών συστημάτων, όπως αυτά διαμορφώθηκαν στο πέρασμα των χρόνων· κι από πολλές απόψεις η ανάγνωση της φλογερής πραγματείας του Περί ανισότητας παραμένει σήμερα εξίσου διαφωτιστική όσο τότε, ένα μνημείο σύγχρονης πολιτικής και κοινωνικής σκέψης.