«ΞΕΝΑΓΗΣΗ»: Από το μπαλκόνι σαν κοιτώ δυο χαρές αγκαλιαστές με περιμένουν. Άνθρωποι απλώνουν ασπροφορεμένα "σ' αγαπώ". Ένα κορίτσι σέρνει τα γιασεμιά κάτω από τα φουστάνια του. Παραπέρα παιδιά με ιδρωμένα όνειρα παιδεύουν την μπάλα και την τρέχουν. Κάθε πρωί που στο μπαλκόνι μου θα βγω τα ανήσυχα ησυχάζουν. Ο ήλιος ξαπλώνει αναπαυτικά πάνω στα γεράνια μου τα νιοφερμένα. Αυτά που κάποτε ξεχνούσα να ποτίσω. Αυτά που κάποτε κραύγαζαν κόκκινα "απελπίζομαι". Μαραμένα. Τώρα τα χαϊδεύω με τα δάχτυλά μου ευθαρσώς. Λίγο να κλέψω από τον ήλιο μια φλούδα από την τόση ομορφιά. Το μπαλκόνι μου ευθύς να πάρει άλλη θέα.