ΠΕΛΑΓΙΑ Πελ + Αγία. Εγώ κι ο κόσμος μου! Αγαπώ. Μια γλύκα πόση, στα χείλη μου τόση. Πέντε ιστορίες, πέντε πόρτες κι εγώ κάπου εκεί περιμένοντας τον Έναν να έρθει να με βρει, μέχρι που, κίνησα εγώ να τον βρω, την συνέχεια, ούτε καν την φανταζόμουν! Διλήμματα, ανατροπές, λάθος συμπεράσματα, δάκρυα, χαρές, Αθήνα, Σαντορίνη, Μετέωρα, Σπέτσες, πόνος αλλά κι αγάπη πολύ σε όλες της τις μορφές, σαν πήγα, ήμουν στο φως τυφλή και μπερδεμένη. Ένα ταξίδι σε όνειρα πολύχρωμα και νύχτες φεγγαρένιες με ρίγοι που κόβουν την ανάσα, Ένας δρόμος ζωγραφισμένος μόνο για δυό, κι η δική μου καταδική μου πόρτα που με περίμενε, μονόδρομος. Έζησα την ζωή μου με ήθος, με πίστη στον Θεό, με αρχές κι αξίες, με δοτικότητα και συμπορεύτηκα στο διάβα μου με Ανθρώπους που μας ένωσε το ΚΑΛΟ για τους συνΑνθρώπους μας και για τα ζωάκια, αγάπη μόνο. Κάτι άλλο απ’ αυτό δεν χώραγε στην καρδιά μου, αυτή ήταν η δύναμή μου, αυτές οι δυνατότητές μου, αυτά υπηρέτησα με αγάπη αγνά και ταπεινά και συνεχίζω. ΠΕΛ.