Η αναζήτηση του χωρίς σφρίγος εαυτού από τη γέννηση μέχρι το επικείμενο τέλος. Η νέα ποιητική συλλογή του συγγραφέα και μεταφραστή Τάσου Ψάρρη με τίτλο Πάροδος τέρμα σκιαγραφεί τη βαθιά βιοτική λεηλασία, τη μακρά αναμονή για κάτι εκ των προτέρων χαμένο. Ακολουθώντας τα ιστορικά και πνευματικά ίχνη του, ο άνθρωπος, τραυματικά ανέστιος στην ίδια του την ύπαρξη, πορεύεται με μοναδικά εφόδια την άγνοια και μια παιγνιώδη σύγχυση που όταν καταδέχεται να εκφραστεί, το κάνει αποσπασματικά. Μόνο να παρατηρεί μπορεί, ν’ ατενίζει το κάτω και στωικά ν’ αντιπαρέρχεται. ΔΥΣΤΥΧΑ ΤΕΤΡΑΣΤΙΧΑ Εντέλει χάθηκε το μπλε τετράδιο με τα ποιήματα. Ίσως ήταν γραφτό να το πάρει η ανυπαρξία. Τώρα θυμάμαι πως ήταν θαυμάσιες ραψωδίες. Τα φύλλα βρέθηκαν τυχαία καμένα στη σόμπα. Δεν είχαμε κούτσουρα και τώρα δεν έχω ποιήματα. Τουλάχιστον ζεστάθηκε το σπίτι με το Άπειρο. Αν τα είχα – αν αυτός ο μόχθος παρέμενε άκαυτος, θα μπορούσα ενδεχομένως να ξέρω τι να προσμένω καθότι το προϊόν του πνεύματος λόγος προφητικός λέει θα γίνει το και το, και με ακρίβεια μάλιστα. Αν και για να είμαι ειλικρινής – κι οφείλω να είμαι προσδοκώ βαθύτερα όσα έχουν ήδη έρθει.