Η επιτυχία της "νουβέλας", ένα λογοτεχνικό είδος συναφές με το διήγημα και την αφήγηση, άρχισε το ΙΔ' αιώνα με το "Δεκαήμερον" του Βοκάκιου (Boccaccio). Ακολουθώντας τις φόρμουλες του πρότυπου αυτού, πολλοί συγγραφείς της Αναγέννησης στην Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία και Ισπανία (π.χ. Anton Francesco Grazzini, Matteo Bandello, Marguerite de Navarre, Cervantes και άλλοι), κατέστησαν την νουβέλα το πιο πετυχημένο αφηγηματικό είδος της εποχής. Συνήθως, οι συγγραφείς αυτοί, χρησιμοποιούσαν μια εισαγωγική αφήγηση για να ανοίξουν τη συλλογή των διηγημάτων τους, η οποία αφήγηση, περιγράφει πώς, εξ αιτίας ενός ορισμένου γεγονότος (της πανούκλας στο έργο του Βοκάκιου, ή μιας γιορτής, της αποκριάς ή μιας καταιγίδας), μερικοί αφηγητές συναθροίζονται για να περάσουν την ώρα τους. [...]