"Δεν θέλω να με ακολουθούν: Θέλω να με επανα-εφευρίσκουν" έγραψε ο Πάουλο Φρέιρε. Ο Πάολο Βιτόρια, ακολουθώντας την προτροπή του, επα-ανακαλύπτει και επανα-εφευρίσκει τη φιλοσοφική διαδρομή του μεγάλου Βραζιλιάνου παιδαγωγού: την παιδική του ηλικία στη γη της Ρεσίφε, την εξορία από τη Βραζιλία, τις έννοιες, τα γεγονότα, τις εμπειρίες στο πεδίο της εκπαίδευσης. Ανιχνεύει τη γενεαλογία της σκέψης του κάτω από την επίδραση του υπαρξισμού, του μαρξισμού, του περσοναλισμού και του ανθρωπισμού. Το βιβλίο παρουσιάζει και αναλύει, μεταξύ άλλων, τις έννοιες της συνειδητοποίησης, την κριτική εκπαίδευση, την πράξη, την επιστημολογική περιέργεια, τη σχέση καταπιεσμένου-καταπιεστή, αποδεχόμενο την πρόσκληση του Freire σε διάλογο για μια μετασχηματιστική δράση και αντίσταση απέναντι στις νεοφιλελεύθερες εκπαιδευτικές πολιτικές με σκοπό να συμβάλλει στη θεμελίωση μιας λαϊκής και δημοκρατικής εκπαίδευσης, μια εκπαίδευση νοούμενη ως δημόσιο αγαθό και όχι ως προϊόν προς κατανάλωση.