Οι παλιές ιστορίες έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Είναι παλιές! Αναφέρονται, δηλαδή, σε άλλες εποχές, περασμένες λίγο ή πολύ, όπου οι άνθρωποι επικοινωνούσαν ακόμη πρόσωπο με πρόσωπο και όχι μέσω κοινωνικών δικτύων και οι πλάκες ήσαν συστατικό της καθημερινότητας, είτε σε κουρεία γίνονταν αυτές, είτε σε χωράφια, είτε σε οίκους ανοχής, είτε στην οποιαδήποτε κοινωνική ή επαγγελματική συναναστροφή. Πέραν αυτού, μέσα από αυτές τις ιστορίες ξαναζούν άνθρωποι, τόποι και χώροι, συνήθειες και καταστάσεις, που τις σκέπαζε, άδικα, η σκόνη της λήθης. Μ’ αυτή, λοιπόν, την συλλογή παλιών ιστοριών δεν ζηλώνω τον τίτλο του συγγραφέα, αλλά αυτού που έχει πιάσει ένα ξεσκονόπανο και προσπαθεί να διώξει, χωρίς να κάνει μεγάλη ζημιά, τη σκόνη του παρελθόντος και να δώσει ξανά ζωή σε πράγματα που έχουν χαθεί και ξεχαστεί ή έχουν αλλάξει με το πέρασμα του πανδαμάτορα χρόνου. Γιώργος Ν. Μουσταΐρας