Ο κάθε συγγραφέας ρίχνει μια βαθιά ερευνητική ματιά, και σ' αυτήν τού αποκαλύπτεται ο άνθρωπος στην τραγικότητα της κατάστασής του, έτσι όπως προέτρεψε και ο Φλωμπέρ: «Ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει μια τέτοια απύθμενη οδύνη, μια τέτοια απαρηγόρητη απελπισία, ώστε να πετάξει ως προσωπείο την ανθρώπινη αξιοπρέπειά του. Σε τέτοιες στιγμές θα 'πρεπε οι φιλόσοφοι να παρατηρούν τους ανθρώπους». (Η πανώλη της Φλωρεντίας) Ελάχιστοι φιλόσοφοι έκαναν αυτό (τους εμπόδισε η δημοσιοϋπαλληλική τους ιδιότητα;), αλλά το έπραξαν πολλοί λογοτέχνες. Η συλλογή μας περιέχει παραδείγματα που το πιστοποιούν.