Όταν ο ήλιος δύει, εμπνέομαι και γράφω στο χαρτί όσα αδυνατούν να ειπωθούν διαφορετικά. Όταν ο ήλιος δύει, ονειρευόμαστε. Όταν ο ήλιος δύει, αφήνουμε τις ψυχές μας ελεύθερες να χορεύουν ρυθμικά στο θρόισμα των φύλλων. Όταν ο ήλιος δύει, περπατάμε ξυπόλυτοι στην ακρογιαλιά. Όταν ο ήλιος δύει, σε σκέφτομαι και σε ερωτεύομαι ολοένα και περισσότερο. Όταν ο ήλιος δύει, σιγολιώνω για εσένα. Όταν ο ήλιος δύει, σε αισθάνομαι κοντά μου κι ας έχεις φύγει. Όταν ο ήλιος δύει, πιστεύουμε σθεναρά στην πραγματοποίηση των ονείρων μας. Όταν ο ήλιος δύει, ερωτευόμαστε την ίδια τη ζωή! Όταν ο ήλιος δύει, βιώνουμε κάθε συναίσθημα πιο έντονα. Τελικά, ποια είναι η δύναμη του ηλιοβασιλέματος; Πόσο εύκολα αποδεχόμαστε τα αισθήματα που μας διακατέχουν; Αντέχουμε να τα ξεκλειδώσουμε; Πώς συμβάλλει η ποίηση στον βίο μας; Υ.Γ. Μέσω των συγκεκριμένων ποιημάτων, ευελπιστώ να αναγνωρίσετε και να αποδεχτείτε τα συναισθήματά σας βιώνοντας κάθε ποίημα μοναδικά αναλόγως των εμπειριών και των σκέψεών σας!