«… Βάζει το σταυρό του και προχωρεί ως νεοφώτιστο. Από την αγκαλιά του νονού, στην αγκαλιά του πατέρα και της μητέρας. Τότε σταματά να κλαίει. Γαληνεύει η ψυχή του. Νιώθει την αγάπη της. Ξέρει ότι θα του λείψει. Είναι πλέον πεπεισμένος ότι ο αποχαιρετισμός είναι μέρος της ζωής και μέρος του ταξιδιού για την μάνα και για το παιδί. Άλλωστε η αγάπη της είναι αρκετή. Φτάνει για μια και δυο ζωές….»