[...] Η μορφή του αγίου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη αποτελεί, πράγματι, ιδιάζουσα περίπτωση πνευματικής φυσιογνωμίας του 14ου αιώνα στο Άγιον Όρος, καθ' όσον αφ' ενός μεν συντελεί στην αναζωπύρωση των παλαιών ασκητικών παραδόσεων των οσίων Πέτρου και Αθανασίου των Αθωνιτών, αφ' ετέρου δε συναρμόζει τον κοινοβιακό βίο με τις ησυχαστικές τάσεις που εκείνη την εποχή κυριαρχούν στον Άθω. Η συναρμογή αυτή εκ πρώτης όψεως φαίνεται αντιθετική ή και αδύνατη, στο πρόσωπο όμως του Μαξίμου εκφράστηκε με ισορροπία, κατά τρόπο λελογισμένο και νηφάλιο, χωρίς υπερβολές, χάρη και στην πείρα που ο όσιος απέκτησε μέσα στο κοινόβιο, όπου ασκήθηκε στην υπακοή και στην ταπείνωση, ως την αναχώρησή του για την έρημο, όπου αποδύθηκε σε σκληρότερα ασκητικά αθλήματα. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)