Ο οξύρρυγχος ποιητής οσφραίνεται από μακριά τις λέξεις, ψυχανεμίζεται αμφίδρομα σήματα, σάρκες ιδεών στήνει ηχητικά οχυρά με αμφοτερόγλωσσα νοήματα αλλά ευχόρευτους ρυθμούς. Ο πλατυμέτωπος αναγνώστης δανείζει το βλέμμα του στη σελίδα αναποδογυρίζει τις σειρές να βρει των υπαινιγμών τις ρίζες σε άμμο λευκή βουλιάζει.