Ξεκίνησε ως ένα παιχνίδι παρατήρησης, σε μπαρ, καφενεία, στέκια. Οι σημειώσεις μου έμειναν στο συρτάρι για πολύ καιρό. Ένας τυχαίος λαθρακουστής υπήρξα. Θαμώνας, ανάμεσα σε θαμώνες. Ένας «κλέφτης» ευφυών, αστείων, ευρηματικών, πραγματικών διαλόγων, μέσα στην προστατευτική ομπρέλα της αλκοόλης. Αργότερα, απενοχοποίησα τη σχέση μου με το αλκοόλ και «στήθηκα απέναντι» στην σουρεαλιστική του επήρεια. Είμαστε ό,τι πίνουμε οι σύγχρονοι homo-sapiens; Πιθανόν. Ίσως. Μπορεί. Ενδέχεται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ήμουν παρούσα σε ένα κομμάτι της μικροϊστορίας μας.