Μία ἐμπεριστατωμένη μελέτη στὸ πεδίο τῆς Κοινωνιολογίας τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ τῆς Θρησκείας, καθῶς καὶ στὴ θεματικὴ περιοχὴ τῆς Πολιτισμικῆς Κοινωνιολογίας καὶ τῆς Θεολογίας ποὺ ἐρευνᾶ τὴν ἐπίδραση τῆς πουριτανικῆς ἠθικῆς τοῦ προτεσταντισμοῦ καὶ τῆς παράδοσης τοῦ ρωμαιοκαθολικισμοῦ στὴν ἀνάπτυξη μιᾶς ρασιοναλιστικῆς ἀντίληψης τῆς οἰκονομικῆς ὀργάνωσης ποὺ εὐνόησε τὴ «δυναμοποίηση καὶ ἐπιτάχυνση» τοῦ καπιτιταλιστικοῦ φαινομένου στὴ Δύση, κατ’ ἀντιπαραβολὴ μὲ τὶς ἀντιλήψεις περὶ οἰκονομίας, ἐπαγγελμάτων καὶ ἰδιοκτησίας τῆς ὀρθόδοξης Ἀνατολής -ὅπως ἐκφράζονται, κυρίως, στὰ κείμενα τῆς πατερικῆς γραμματείας- οἱ ὁποῖες ἐνθάρρυναν τὴν ἔννοια ἑνὸς κράτους πρόνοιας στὸν βυζαντινὸ κόσμο, καθῶς καὶ τὴν ὀργάνωση τοῦ φαινομένου τοῦ κοινοτισμοῦ καὶ τῶν οἰκονομικῶν συντεχνιῶν και συντροφιῶν. Ἡ πρωτοτυπία τῆς μεταδιδακτορικῆς αὐτῆς διατριβῆς τοῦ π. Ἀθανασίου Νίκου συνίσταται ἀκριβῶς στὴ συγκριτικὴ παράθεση τῶν δύο κόσμων Ἀνατολής καὶ Δύσης καὶ στὴν προσπάθεια νὰ γίνει κατανοητὴ ἡ σχέση τῶν πολιτισμικῶν ἀξιῶν καὶ τῆς θρησκευτικῆς κοινωνικῆς διδασκαλίας μὲ τὸν κόσμο τῆς πολιτικῆς, τῆς οἰκονομίας καὶ τῆς κοινωνίας, ἀλλὰ καὶ τοῦ ρόλου τῶν σύγχρονων παρεμβάσεων τῶν χριστιανικῶν ἐκκλησιῶν στὴν ἀνάσχεση τῆς ἀποδόμησης τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς λόγῳ τῆς ἠθικῆς κρίσης ποὺ προκαλεῖ ἡ ὄξυνση πολιτικῶν, κοινωνικῶν καὶ οἰκονομικῶν προβλημάτων.