Στο Τορίνο, έναν προορισμό που στο ημερολόγιό του ο Κάφκα συνιστούσε να αποφεύγεται πάση θυσία, επί είκοσι ημέρες μια μαζική αϋπνία που μαστίζει σχεδόν ολόκληρη την πόλη οδηγεί στρατιές ευυπόληπτων πολιτών να περιπλανιούνται μάταια στους δρόμους και στις πλατείες. Εκεί ελλοχεύει ένας αποτρόπαιος και αδιανόητος θάνατος, με τους αυτουργούς των εγκλημάτων να ξεπερνούν το ανθρώπινο. Δέκα χρόνια αργότερα, ένας ερασιτέχνης ερευνητής προσπαθεί να ρίξει φως σε αυτή την ανεξιχνίαστη υπόθεση, αλλά το σκοτάδι της πόλης απειλεί να τυλίξει αμετάκλητα και τον ίδιο... Το μυθιστόρημα του Τζόρτζο Ντε Μαρία, τέταρτο και τελευταίο του, βγαλμένο λες από το σύμπαν του Λάβκραφτ ή του Πόε, προφητεύει από το μακρινό 1977 μια απόλυτη έκθεση της προσωπικής μας ζωής στα social media, καθώς και την παράνοια στην οποία μπορεί αυτή να οδηγήσει. Γραμμένο σε μια εποχή που στην Ιταλία σημειώνονταν κρατικές και νεοφασιστικές σφαγές, όπως αυτή της Πιάτσα Φοντάνα, περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα έναν άφατο τρόμο, που πιο πολύ μοιάζει με ενσάρκωση του πιο σκοτεινού υποσυνείδητου της κοινωνίας παρά με γέννημα της φαντασίας του συγγραφέα.