1796, σκληροί καιροί για τη Γαλλία. Επειδή έκλεψε μια φραντζόλα ψωμί, ο Γιάννης Αγιάννης περνάει δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια στη φυλακή. Σώζει ένα κορίτσι, την Κοζέτ, και βρίσκεται στο Παρίσι, στα οδοφράγματα της εξέγερσης του 1832. Το λογοτεχνικό αριστούργημα του Ουγκό συγκινεί μικρούς και μεγάλους με τους αλησμόνητους χαρακτήρες: τη Φαντίν, τον Μάριο, τον άφοβο Γαβριά, τον τρομερό επιθεωρητή Ιαβέρη, την Κοζέτ και, πάνω απ’ όλα, τον Γιάννη Αγιάννη, που από κατάδικος γίνεται η ενσάρκωση της δικαιοσύνης και του θάρρους. Οι Σημειώσεις για το έργο στο τέλος του βιβλίου αποτυπώνουν την ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα εκείνης της εποχής.