Του πατέρα Και θα’ ναι ο χρόνος ένα αφήγημα το βαθύ αποτύπωμα στο χιονισμένο τοπίο η πυξίδα στην καταιγίδα που μαίνεται η ευωδία από τον φρεσκοπλυμένο κήπο με τα ευεργετικά άνθη και τους καρπούς το βράδυ όταν γυρνά κουρασμένος απ’ τη δουλειά ο πατέρας η στιγμή που ευλογεί το ψωμί στο τραπέζι… Φανή Αθανασιάδου