Ο συγγραφέας έζησε στα Λεχαινά της Ηλιείας για επαγγελματικούς λόγους του πατέρα του από το 1963 έως το 1969. Στο βιβλίο περιγράφει τις αναμνήσεις του από την σπουδαία αυτή και υψηλής παιδείας κωμόπολη, η οποία εγέννησε τον Ανδρέα Καρκαβίτσα και άλλες σπουδαίες προσωπικότητες, ιδίως δε τις αναμνήσεις του από την φοίτηση του στο γυμνάσιο της κωμοπόλεως αυτής, επιμένοντας περισσότερο στην αυταρχικότητα που διέκρινε την τότε ελληνική εκπαίδευση. Φερ’ ειπείν ότι ετιμωρήτο με αποβολή αν κάποιος μαθητής εξέφραζε την άποψη ότι στον Πελοποννησιακό πόλεμο είχαν δίκιο οι Σπαρτιάτες και όχι οι Αθηναίοι!